Перевод: с польского на русский

с русского на польский

komora lub

  • 1 kamera

    сущ.
    • камера
    * * *
    камера (аппарат для съёмки)
    zbiornik камера (ёмкость)
    komora камера (помещение)
    %%% cela камера (помещение для заключённых)
    aparat (fotograficzny) камера (фотоаппарат)
    przechowalnia камера (хранения)
    dętka камера (шины)
    komora lub przedsionek serca анат. камера (сердца)
    * * *
    kamer|a
    ♀ камера;

    \kamera dezynfekcyjna дезинфекционная камера; \kamera filmowa кинокамера, киносъёмочная камера; \kamera telewizyjna телевизионная камера; \kamera wideo видеокамера; \kamera małoobrazkowa фото малоформатная камера; \kamera lustrzana фото зеркальная камера; ukrytą \kameraą скрытой камерой

    * * *
    ж
    ка́мера

    kamera dezynfekcyjna — дезинфекци-о́нная ка́мера

    kamera filmowa — кинока́мера, киносъёмочная ка́мера

    kamera telewizyjna — телевизио́нная ка́мера

    kamera wideo — видеока́мера

    kamera małoobrazkowaфото малоформа́тная ка́мера

    kamera lustrzanaфото зерка́льная ка́мера

    ukrytą kamerą — скры́той ка́мерой

    Słownik polsko-rosyjski > kamera

См. также в других словарях:

  • komora — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. komoraorze; lm D. komoramór {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jakakolwiek zamknięta przestrzeń, pomieszczenie spełniające określone funkcje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komora gazowa.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • komora — ż IV, CMs. komoraorze; lm D. komoramór 1. «niewielka izba, zwykle bez okien, służąca, zwłaszcza dawniej, do przechowywania odzieży, drobnych sprzętów, zapasów żywności itp.; spiżarnia» 2. «niewielka izba mieszkalna (zwłaszcza sypialnia) w domach… …   Słownik języka polskiego

  • kamera — ż IV, CMs. kameraerze; lm D. kameraer 1. dziś rzad. «zamknięte pomieszczenie, pokój, cela; komora» ∆ Kamera dezynfekcyjna «pokój albo skrzynia szczelnie zamykane, przeznaczone do dezynfekcji różnych przedmiotów» 2. fot. «część aparatu do zdjęć… …   Słownik języka polskiego

  • gazowy — I przym. od gaz (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Paliwo gazowe. ∆ Butla gazowa «stalowa butla do przechowywania i przewożenia gazów skroplonych lub sprężonych» ∆ Komora gazowa a) «urządzenie służące do dezynfekcji za pomocą gazu» b) «w… …   Słownik języka polskiego

  • klatka — ż III, CMs. klatkatce; lm D. klatkatek 1. «pomieszczenie o ścianach z prętów metalowych lub drewnianych, przystosowane do hodowli lub przewozu ptaków czy zwierząt» Klatka drewniana, druciana, żelazna. Klatka na ptaki, na dzikie zwierzęta. Wpuścić …   Słownik języka polskiego

  • List of German exonyms for places in the Czech Republic — Below are links to subpages with more detailed listings of the German language names of towns and villages in different regions of the Czech Republic. Many of these German names are now exonyms, but used to be endonyms commonly used by the local… …   Wikipedia

  • Liste deutscher Bezeichnungen tschechischer Orte — In dieser Liste werden deutschen (heute großteils nicht mehr geläufigen) topografischen Namen die tschechischen, amtlichen Pendants gegenübergestellt. Durch die Vertreibungen nach 1945 wurden viele kleinere Orte und Gehöfte, insbesondere in… …   Deutsch Wikipedia

  • celny — I celnyni, celnyniejszy 1. «trafiający w cel, do celu» Celny rzut, strzał. Celne uderzenie. Celna broń. Celny strzelec. 2. «trafiający w sedno; trafny, udany, zręczny» Celny dowcip. Celne powiedzenie …   Słownik języka polskiego

  • chata — ż IV, CMs. chacie; lm D. chat 1. «niewielki chłopski dom mieszkalny, zwłaszcza dawny, drewniany, rzadziej gliniany, kryty zwykle słomą lub gontami; chałupa» Uboga, niska, bielona chata. Mieszkać, urodzić się w chłopskiej chacie. daw. Kurna, dymna …   Słownik języka polskiego

  • ciśnieniowy — «dotyczący ciśnienia; związany z ciśnieniem, z różnicą ciśnień itp.; pracujący lub wytwarzany pod wysokim ciśnieniem» Naczynia ciśnieniowe. Komora ciśnieniowa (w hucie). Odlewy ciśnieniowe. Zbiornik ciśnieniowy. ∆ techn. Aparaty ciśnieniowe… …   Słownik języka polskiego

  • grzejny — techn. «służący do podnoszenia temperatury, dający ciepło» Instalacja, komora grzejna. Przewód grzejny. Urządzenie grzejne. ∆ Element grzejny «zasadnicza część oporowego grzejnika elektrycznego w postaci drutu, taśmy lub pręta, w którym następuje …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»